obróbka skrawaniem co to jest

Co to jest obróbka skrawaniem - rodzaje stali cz1. Kolejna partia materiałów: praktyka w pigułce - o obróbce skrawaniem, z wyszczególnieniem materiałów przedmiotów obrabianych. Zaznaczam, że materiały są poświęcone dla majsterkowiczów, młodych szlifierzy i innych osób rozpoczynających przygodę z obróbką skrawaniem. A zatem, obróbka skrawaniem Warszawa to inaczej obróbka ubytkowa, a trakcie której wykorzystuje się specjalistyczne dłuta oraz noże. W ostatnich latach produkcja jest zdominowana przez technologię CNC, w której wykorzystuje się urządzenia sterowane komputerowo. Usuwany podczas obróbki skrawaniem materiał nazywamy naddatkiem. Obróbka skrawaniem to dziś podstawowy sposób kształtowania wielu elementów (części, przedmiotów) „na gotowo”, bo zapewnia dokładność, ale nie jest bardzo droga. Alternatywy dla obróbki skrawaniem to na przykład obróbka plastyczna lub odlewnictwo. Obróbka zgrubna. Obróbka istniejącego otworu, której celem jest przede wszystkim wydajne usunięcie materiału i przygotowanie otworu do wykończenia. Otwory przeznaczone do wytaczania są wykonane następującymi metodami: wiercenie, odlewanie, kucie i cięcie gazowe. Do klas dokładności większych lub równych IT9. Obróbka wykończeniowa Obróbka skrawaniem to proces produkcji, w którym narzędzia skrawające usuwają nadmiar materiału z obrabianego przedmiotu, nadając mu określony kształt. Ta precyzyjna technika jest szeroko stosowana w przemyśle, umożliwiając tworzenie precyzyjnych detali i komponentów. Frau Sucht Mann Für Eine Nacht. Żeby kawałki metalu zamieniły się w prawdziwe elementy, należy je opracować. Jedną z możliwości jest odlew. Jednak aby otrzymać wysoki stopień precyzji, trzeba użyć wysoce złożonych metod odlewania, lecz i tak odlaną bryłę powinno się poddać obróbce do ostatecznego kształtu, usuwając nadmiar materiału w postaci nadlewów. Inną możliwością jest tak zwana obróbka skrawaniem. Ta nowoczesna technologia pozwala na bardzo skrupulatną obróbkę metali, lecz nie tylko, można ją stosować także do obróbki drewna, szkła, kamienia a także tworzyw sztucznych. Dzięki użyciu tej techniki zyskujemy dużą dokładność wykonania, jak również jednakowość form. W tym artykule powiemy ci więcej o bardzo popularnej ostatnio metodzie, jaką jest obróbka ze skrawaniem. Najprościej mówiąc, obróbka skrawaniem jest to zdejmowanie niepotrzebnego materiału, aż do pozyskania pożądanej formy. Ta technologia obróbki metali jest jednym z rodzajów tak zwanej obróbki ubytkowej, to znaczy, iż żeby otrzymać podany kształt należy po kolei usuwać warstwy zbędnego tworzywa, czyli naddatku. Obróbka skrawaniem to metoda, którą można wykonać za pomocą narzędzi takich, jak tokarki, frezarki, wiertarki lub szlifierki, jednak najnowszym rozwiązaniem są urządzenia CNC. Maszyny te nie tylko są o wiele bardziej efektywne niż znane metody, lecz także pozwalają na dużo sprawniejszą automatyzację czynności. Ich dobrą stroną jest precyzja, z jaką wycinają kształt. Dzięki odpowiedniemu programowaniu maszyny możemy zrobić bardzo szczegółowe detale i podzespoły maszyn o skomplikowanych kształtach. Dokładność, z jaką wykonywana jest obróbka metali dzięki maszynie CNC dochodzi nawet do kilku mikronów. Na czym polega gładzenie? Honowanie to metoda, mającą na celu wygładzenie konkretnej powierzchni. Wykorzystuje się je w końcowej obróbce przedmiotów potrzebujących sporej szczegółowości. W ten sposób wykańcza się najczęściej otwory o okrężnym przekroju lub powierzchnie zewnętrzne przedmiotów obrotowych walcowych lub stożkowych. Honować daje się również powierzchnie płaskie oraz część rodzajów uzębień . Atutem gładzenia jest wysoka dokładność wymiarowa oraz nieduża chropowatość. Wygładzać dają się zarówno niewielkie, jak i duże elementy. Najmniejsza akceptowalna średnica to kilka milimetrów, a największa wynosi około jednego metra. Przedmiot może mieć długość od 1 cm do blisko dwudziestu metrów. Należy pamiętać, że ostateczny efekt gładzenia będzie ściśle uzależniony od: materiału pilników ściernych, kąta nachylenia przycinanych śladów, rodzaju cieczy chłodząco-smarującej, nacisku powierzchniowego. Honowanie odbywa się za pomocą gładzika, a więc głowicy, na której obwodzie umieszczone są pilniki ścierne. Ścieranie odbywa się przez wykonywanie ruchów obrotowych oraz posuwisto-zwrotnych. Wśród plusów honowania wylicza się głównie: dużą dokładność ,która umożliwia dokładne spasowywanie się elementów, co znacznie zmniejsza ich zużywanie się, jak również dłuższą trwałość detali, co wynika z niskiego nacisku na tworzywo. Jakie są metody obróbki skrawaniem? Rozróżniamy parę metod obróbki skrawaniem, a zalicza się do nich: Obróbka punktowa Bazuje ona na ukształtowaniu obrabianego obiektu dzięki ruchowi jedynie jednego elementu ostrza. Zarys powierzchni przedmiotu jest odwzorowaniem toru ostrza. Obróbka kształtowa W tym wypadku kształt powstaje przez odwzorowanie w materiale obrabianym zarysu krawędzi ścinającej narzędzia. Kształt ostrza warunkuje w ten sposób kształt obiektu. Obróbka obwiedniowa Zastosowanie tej techniki sprawia, że narzędzie robi w tym samym czasie ruch liniowy i obrotowy. Kształt obiektu tworzy się więc w wyniku zazębienia się przestrzeni przedmiotu z narzędziem. Jednak bywa to uznawane za dość drogie, a przez to rzadko stosowane rozwiązanie. Specjaliści w dziedzinie obróbki skrawaniem to z pewnością firma Masz-ZAP. Obróbka skrawaniem – etapy Etapy wykonywania obróbki skrawaniem zazwyczaj podzielone są ze względu na dokładność. Zgrubna obróbka Jest to szybkie usunięcie wierzchnich warstw oraz przygotowanie materiału do następnych etapów obróbki. Ten etap jest bardzo istotny przez wzgląd na optymalizację i maksymalizację wydajności obróbki. Za pomocą szybkich i głębokich ruchów usuwana jest większość niepotrzebnego materiału, można wtedy przystąpić do kolejnego etapu. Średniodokładna obróbka Jest to zasadniczy etap w trakcie obróbki skrawaniem. Podczas frezowania na tym etapie uzyskuje się odpowiedni kształt, dlatego ten krok bywa nazywany inaczej obróbką kształtującą. Dokładna obróbka Jest to jeden z ostatecznych momentów obróbki metalu. Polega na skrawaniu do wymaganych przez nas wymiarów. W trakcje forma jest też wygładzana jak też dopracowane są jej detale. Innym określeniem tego etapu jest obróbka wykańczająca. Nawigacja wpisu By bryły materiału zmieniły się w prawdziwe przedmioty, należy je przetworzyć. Jedną z technik jest odlewanie kształtów w formie. Jednak by osiągnąć wysoki stopień precyzji, należy skorzystać z wysoce skomplikowanych sposobów odlewania, lecz i tak odlaną bryłę trzeba obrobić do końcowego kształtu, usuwając naddatek materiału w postaci nadlewów. Inną opcją może być tak zwana obróbka skrawaniem. Ta nowoczesna technologia pozwala na bardzo skrupulatną obróbkę metali, ale nie tylko, można ją stosować też do obróbki drewna, szkła, kamienia a także tworzyw sztucznych. Dzięki użyciu tej techniki mamy ogromną dokładność wykonania, jak również powtarzalność kształtów. Dziś opowiemy ci więcej o bardzo często stosowanej ostatnio metodzie, jaką jest obróbka ze skrawaniem. Artykuł powstał na podstawie informacji ze strony firmy Masz-ZAP – obróbka skrawaniem. Czym jest obróbka skrawaniem? Obróbka skrawaniem – Co to właściwie jest? Najprościej mówiąc, obróbka skrawaniem jest to redukcja niepotrzebnego tworzywa, aż do uzyskania oczekiwanej formy. Taka technika obróbki metali jest jedną z opcji tak zwanej obróbki ubytkowej, to znaczy, iż żeby uzyskać dany kształt należy po kolei usuwać warstwy zbędnego surowca, czyli naddatku. Obróbka skrawaniem to proces, który można wykonać z użyciem przyrządów takich, jak tokarki, frezarki, wiertarki czy szlifierki, jednakże nowym rozwiązaniem są urządzenia CNC. Maszyny te nie tylko są o wiele bardziej wydajne niż tradycyjne techniki, ale też pozwalają na dużo większą automatyzację procesu. Ich dobrą stroną jest dokładność, z jaką wycinają kształt. Dzięki właściwemu zaprogramowaniu maszyny możemy wykonać bardzo małe detale i podzespoły maszyn o skomplikowanych formach. Dokładność, z jaką wykonywana jest obróbka metali za pomocą maszyny CNC dochodzi nawet do paru mikronów. Czym jest gładzenie? Honowanie jest jedną z metod , której zadaniem jest wygładzenie konkretnej powierzchni. Stosuje się je w końcowej obróbce przedmiotów wymagających dużej szczegółowości. Za wykorzystaniem tej metody obrabia się najczęściej otwory o okrężnym przekroju lub powierzchnie zewnętrzne przedmiotów obrotowych walcowych lub stożkowych. Honować daje się też powierzchnie płaskie oraz część rodzajów uzębień . Zaletą gładzenia jest duża dokładność wymiarowa jak również nieduża chropowatość. Wygładzać można zarówno niewielkie, jak i sporych rozmiarów elementy. Najmniejsza akceptowalna średnica to kilka milimetrów, a maksymalna sięga blisko 1m. Przedmiot może mieć długość od 1 cm do blisko dwudziestu metrów. Należy mieć na uwadze, iż ostateczny efekt gładzenia będzie zależny od: materiału pilników ściernych, kąta przycięcia śladów, rodzaju cieczy służącej do marowania oraz chłodzenia, nacisku na ścieraną powierzchnię. Narzędziem, które wykorzystywane jest do honowania jest gładzik, a więc głowicy, na której obwodzie znajdują się pilniki ścierne. Praca odbywa się przez wykonywanie ruchów obrotowych oraz posuwisto-zwrotnych. Wśród zalet honowania wylicza się przede wszystkim: dużą dokładność umożliwiającą dobre spasowywanie się elementów, co znacznie zmniejsza ich zużywanie się, ale też dłuższą trwałość detali, co jest spowodowane niskim naciskiem na tworzywo. Jakie są metody obróbki skrawaniem? Wyróżnia się parę technik obróbki skrawaniem, a liczy się do nich: Obróbka punktowa Bazuje ona na ukształtowaniu obrabianego obiektu za pomocą ruchu jedynie jednego elementu ostrza. Zarys powierzchni obiektu jest odwzorowaniem toru ostrza. Obróbka kształtowa W tym przypadku kształt powstaje dzięki odwzorowaniu w surowcu obrabianym zarysu krawędzi tnącej narzędzia. Forma noża warunkuje w ten sposób uformowanie przedmiotu. Obróbka obwiedniowa Użycie tej techniki sprawia, że narzędzie wykonuje równocześnie ruch liniowy i obrotowy. Kontur formy tworzy się więc dzięki zazębieniu się przestrzeni przedmiotu z narzędziem. Jednakże jest to uznawane za dość kosztowne, a przez to rzadko stosowane rozwiązanie. Etapy obróbki skrawaniem Etapy wykonywania obróbki skrawaniem zazwyczaj dzieli się ze względu na dokładność. Obróbka zgrubna Jest to usunięcie w szybkim tempie górnych warstw oraz przygotowanie bryły do dalszej obróbki. Ten etap jest bardzo istotny ze względu na tępo i maksymalizację wydajności obróbki. Dzięki szybkim i głębokim ruchom usuwana jest duża część niepotrzebnego materiału, można wtedy przystąpić do następnego kroku. Obróbka średnio dokładna Jest to decydujący etap podczas obróbki skrawaniem. Podczas skrawania na tym etapie uzyskuje się pożądany kształt, dlatego ten krok jest nazywany inaczej obróbką kształtującą. Obróbka dokładna Jest to jeden z ostatecznych momentów obróbki metalu. Polega na skrawaniu do pożądanych przez nas wymiarów. W trakcje forma jest też wygładzana oraz dopracowane są jej detale. Inną nazwą tego etapu jest obróbka wykańczająca. Posuw w operacji obróbki skrawaniem – co to znaczy? Posuw to ruch liniowy narzędzia względem przedmiotu (toczenie, wiercenie) albo na odwrót (frezowanie), który umożliwia skrawanie kolejnych warstw materiału. Bez ruchu posuwowego operacja skrawania ulega zatrzymaniu (pomimo, że istnieją ruchy robocze narzędzia lub materiału-obroty). Parametrem posuwu jest prędkość posuwu i ona jest rozumiana jako posuw w katalogach i opracowaniach technicznych. Znajomość wartości prędkości posuwu pozwala nam obliczyć objętości skrawanych warstw i co za tym idzie ocenić warunki obróbki: siły skrawania, koszt obróbki, zużycie narzędzia itp. Posuw obok prędkości skrawania jest głównym parametrem każdej obróbki skrawaniem. Podobnie jak prędkość skrawania, jest podawany w katalogach producentów narzędzi jako ustalony pewien zakres dla danych warunków. Posuw ma wielki wpływ na dokładność wymiarowo-kształtową otrzymanej powierzchni, na koszt obróbki, na trwałość i żywotność narzędzia i wreszcie na trwałość i żywotność samej obrabiarki. Dlatego też, tak jak prędkość skrawania jest definiowany przez specjalistów, producentów danego narzędzia. Posuw możemy zdefiniować na kilka sposobów: posuw liniowy Vf w [mm/min] ; posuw na obrót f w [mm/obrót] posuw na ostrze fz w [mm/ostrze] Dla każdego typu obróbki jeden z tych sposobów (lepiej niż inne), oddaje specyfikę i lepiej definiuje warstwy skrawane. Posuw na ostrze albo na obrót są parametrami podawanymi przez producentów a posuw minutowy wartością wynikową, obliczaną (czasami oczywiście też podawaną w katalogach). Przeanalizujmy każdy z nich: posuw liniowy (minutowy) ft [mm/min] Jest to typowe podstawowe określenie prędkości liniowej narzędzia lub przedmiotu. Pokazuje jaką drogę (w mm) przesunie się ono w określonej jednostce czasu(min). Czasami nazywane jest posuwem minutowym albo posuwem stołu. posuw na obrót f [mm/obrót] Poprzednie ogólne określenie posuwu jest wystarczające dla operatora maszyny ale nie dla technologa – konstruktora narządzi. Dla nich ważne jest np. jaką warstwę zbierze ostrze podczas jednego obrotu. Pozwala to ocenić obciążenie i inne podstawowe warunki skrawania: siły, temperaturę i dalej analizować koszty obróbki, zużycie ostrza. Zdefiniowano więc, w konkretnych typach obróbki inne określenie posuwu: w mm/obrót. Taką definicję spotykamy np. przy operacjach toczenia, w których określenie prędkości liniowej nie oddaje w pełni warunków obróbki. Zależą one w dużym stopniu od obrotów przedmiotu, a te zależą od np. od średnicy i gatunku materiału (ustalenie Vc), Posuw określony w takich jednostkach oznacza drogę o jaką przesunie się narządzie (nóż tokarski), gdy przedmiot wykona jeden obrót. posuw na ostrze fz [mm/ostrze] Podczas operacji narzędziami wieloostrzowymi okazało się, że i takie jak w poprzenim przypadku określenie jest niewystarczające. Przy jednym obrocie w obróbce brało udział nie jedno a kilka ostrzy i omawiane warunki, parametry typu siły obciążenia należałoby rozdzielić na pojedyncze ostrze. Stworzono więc pojęcie posuwu w mm/ostrze. Takie okręślenie spotykamy przy frezach wieloostrzowych. W tabelach doboru parametrów skrawania wybieramy więc Vc – prędkość skrawania dla danego freza i materiału obrabianego i posuw na ostrze fz dla określonej średnicy freza . Pomiędzy tymi prędkościami posuwu a obrotami zachodzą oczywiście określone zależności wynikające z kinematyki ruchów: obrotowego i liniowego: Posuw minutowy jest iloczynem prędkości obrotowej, ilości zębów i posuwu na ostrze. ft = n z fz gdzie n = ilość obrotów na minutę (narzędzia lub przedmiotu), z = ilość ostrzy, fz = posuw na ostrze dla gwintowania (specyficzny przypadek gdzie posuw jest narzucony i niezmienny jako skok gwintu) ft = p N p = skok gwintu posuw na obrót jest ilorazem posuwu minutowego przez prędkość obrotową f = ft / n posuw na ostrze jest ilorazem posuwu minutowego przez iloczyn ilości zębów i prędkości obrotowej lub jest ilorazem posuwu na obrót przez ilość ostrzy. fz = ft / z n = f / z często zachodzi potrzeba przeliczenia jednego rodzaju posuwu (który jest podany w katalogu) na inny który ustawiamy w obrabiarce. I tutaj możemy spotkać się z różnymi opcjami. Różne wartości spotykamy w katalogu narzędzi i również różne w parametrach do ustawień obrabiarki. Dlatego też znajomość powyższych zależności jest niezbędna w takich przypadkach. Możemy zadać sobie pytanie od czego zależy wartość posuwu? Odpowiedź jest podobna jak przy prędkości skrawania Vc: Prędkość posuwu zależy od: rodzaju obróbki (gwintowanie, wiercenie, toczenie, frezowanie) materiału ostrza (HSS, HSSE, VHM, płytki ceramiczne , PVD) materiału przedmiotu obrabianego (stal węglowa, stopowa, metale kolorowe i inne) Często stykamy się z zapytaniem: W jaki sposób prędkość skrawania zależy od posuwu na ostrze/posuwu na obrót (albo odwrotnie)? Odpowiedź jest jedna i prosta. To są dwa niezależne od siebie parametry i dlatego nie można ich powiązać w jakieś zależności. Są ustalone naukowo/doświadczalnie dla pewnych parametrów obróbki skrawaniem i każda próba ich powiązania skończy się fiaskiem. Można oczywiście zauważyć pewne podobieństwa ich doboru i zmian, ale nie mogą być one ujęte w definiowane zależności. Oczywiście matematycznie można je powiązać wzorami ale wyliczanie jednego głównego parametru na podstawie drugiego prowadzi na manowce. Obydwa należy pobrać z katalogów. Dla przykładu doboru posuwu (i prędkości skrawania) posłużmy się przykładem: mamy do frezowania powierzchnię za pomocą freza trzpieniowego VHM FENES DIN6527-A 4-ostrza o średnicy np. D=16mm materiał obrabiany: stal kwasoodporna Z tabeli Parametry skrawania dla frezów ogólnego przeznaczenia (VHM) dobieramy dwa podstawowe parametry: prędkość skrawania Vc = 40 m/min (ze względu na pokrycie TiAIN możemy zwiększyć o ok. 30%), ostatecznie Vc = 53 m/min posuw mm/min fz = 0,053 mm/ostrze (podobnie jak wyżej zwiększamy – powiedzmy na początek o 20%), ostatecznie fz = 0,066 mm/ostrze a na obrabiarce musimy ustawić obroty wrzeciona i posuw w [mm/min] obroty n = 1000 Vc / Π d = 1000 x 53 m/min / 3,14 x 16 mm = 1054,93 obr/min możemy ustawić n = 1055 obr/min posuw minutowy ft = n z fz = 1055 obr/min x 4 ostrza x 0,066 mm/ostrze = 278,52 mm/min możemy ustawić ft = 280 mm/min Aby bryły metalu zmieniły się w realne elementy, należy je obrobić. Jedną z technik jest odlewanie kształtów w formie. Jednak aby uzyskać wysoki stopień precyzji, należy skorzystać z bardzo skomplikowanych technik odlewniczych, lecz i tak odlaną formę powinno się obrobić do ostatecznego kształtu, szlifując naddatek surowca w postaci nadlewów. Inną możliwością jest tak zwana obróbka skrawaniem. Ta nowoczesna metoda pozwala na bardzo precyzyjną obróbkę metali, i nie tylko, można ją używać także do obróbki drewna, szkła, kamienia jak też tworzyw sztucznych. Dzięki zastosowaniu obróbki skrawaniem zyskujemy dużą dokładność wykonania, jak również jednakowość form. Dziś powiemy ci więcej o jakże często stosowanej w ostatnim czasie technice, jaką jest obróbka ze skrawaniem. Tekst został stworzony na podstawie informacji ze strony przedsiębiorstwa Masz-ZAP – obróbka skrawaniem. Zwięźle ujmując, obróbka skrawaniem jest to usuwanie niepotrzebnego tworzywa, aż do pozyskania odpowiedniej formy. Ta technologia obróbki metali jest jednym z rodzajów tak zwanej obróbki ubytkowej, oznacza to, iż by uzyskać dany kształt powinno się po kolei usuwać warstwy niepotrzebnego tworzywa, czyli naddatku. Obróbka skrawaniem to technika, którą można wykonać za pomocą narzędzi takich, jak tokarki, frezarki, wiertarki bądź szlifierki, jednakże nowym rozwiązaniem są urządzenia CNC. Maszyny te nie tylko są dużo bardziej wydajne niż znane metody, lecz także umożliwiają dużo sprawniejszą automatyzację procesu. Ich zaletą jest precyzja, z jaką frezują formę. Dzięki właściwemu programowaniu maszyny mamy możliwość zrobić bardzo szczegółowe detale i podzespoły maszyn o skomplikowanych kształtach. Precyzja, z jaką wykonywana jest obróbka metali dzięki maszynie CNC dochodzi nawet do kilku mikronów. Co to jest honowanie? Honowanie to metoda, mającą na celu wygładzenie konkretnej powierzchni. Stosuje się je w ostatecznej obróbce przedmiotów wymagających sporej szczegółowości. Za wykorzystaniem tej metody wykańcza się przeważnie otwory o okrągłym przekroju lub powierzchnie zewnętrzne produktów obrotowych walcowych lub stożkowych. Honować daje się też powierzchnie płaskie oraz część rodzajów uzębień . Zaletą wygładzania jest duża precyzyjność wymiarowa oraz niska klasa chropowatości. Wygładzać dają się zarówno niewielkie, jak i sporych rozmiarów elementy. Minimalna średnica to kilka milimetrów, a największa wynosi blisko 1m. Przedmiot może mieć długość od 1 cm do blisko 20 m. Należy pamiętać, że końcowy efekt gładzenia będzie ściśle uzależniony od: materiału pilników ściernych, kąta nachylenia przycinanych śladów, rodzaju cieczy służącej do marowania oraz chłodzenia, nacisku na ścieraną powierzchnię. Narzędziem, które wykorzystywane jest do honowania jest gładzik, a więc głowicy, na której obwodzie znajdują się pilniki ścierne. Ścieranie odbywa się przez wykonywanie ruchów rotujących oraz posuwisto-zwrotnych. Wśród atutów honowania wylicza się głównie: wysoką precyzję umożliwiającą dokładne spasowywanie się elementów, co znacznie ogranicza ich zużywanie się, ale też wyższą trwałość detali, co wynika z niskiego nacisku na tworzywo. Metody obróbki skrawaniem – podział Wyróżniamy parę metod obróbki skrawaniem, a liczy się do nich: Obróbka punktowa Polega ona na ukształtowaniu obrabianego obiektu za pomocą ruchu jedynie jednego elementu noża. Zarys powierzchni obiektu jest odwzorowaniem toru ostrza. Obróbka kształtowa W danym wypadku kształt powstaje przez odwzorowanie w surowcu obrabianym zarysu krawędzi skrawającej narzędzia. Forma noża warunkuje w ten sposób uformowanie przedmiotu. Obróbka obwiedniowa Użycie tej techniki sprawia, iż narzędzie wykonuje jednocześnie ruch liniowy i obrotowy. Kształt formy powstaje więc dzięki zazębieniu się przestrzeni przedmiotu z narzędziem. Jednak może być to uznawane za dość kosztowne, a przez to rzadko stosowane rozwiązanie. Obróbka skrawaniem – etapy Kroki wykonywania obróbki skrawaniem zwykle dzieli się ze względu na dokładność. Obróbka zgrubna Jest to szybkie usunięcie górnych warstw i przygotowanie bryły do następnych etapów obróbki. Ten etap jest bardzo ważny ze względu na tępo i maksymalizację produktywności obróbki. Za pomocą szybkich i głębokich ruchów skrawana jest większość niepotrzebnego materiału, można wtedy przystąpić do kolejnego kroku. Obróbka średnio dokładna Jest to decydujący etap w trakcie obróbki skrawaniem. W czasie frezowania na tym etapie zyskuje się pożądany kształt, dlatego ten krok bywa nazywany inaczej obróbką kształtującą. Obróbka dokładna Jest to jeden z ostatecznych momentów obróbki metalu. Polega na skrawaniu do wymaganych przez nas wymiarów. Podczas tego forma jest również wygładzana jak też dopieszczone są jej detale. Inną nazwą tego etapu jest obróbka wykańczająca. Żeby fragmenty metalu zmieniły się w prawdziwe kształty, trzeba je przetworzyć. Jedną z czynności jest odlewnictwo. Jednak by uzyskać wysoki stopień precyzji, powinno się użyć bardzo złożonych sposobów odlewania, lecz i tak odlaną bryłę powinno się obrobić do ostatecznego wyglądu, ścinając naddatki surowca w postaci nadlewów. Alternatywą może być tak zwana obróbka skrawaniem. Ta innowacyjna technika umożliwia bardzo skrupulatną obróbkę metali, i nie tylko, można ją używać też do obróbki drewna, szkła, kamienia a także tworzyw sztucznych. Dzięki użyciu tej techniki zyskujemy dużą dokładność wykonania, jak też jednakowość kształtów. Dziś opowiemy ci więcej o jakże popularnej w ostatnim czasie technice, jaką jest obróbka ze skrawaniem. Informacje na podstawie strony internetowej Masz-ZAP – obróbka skrawaniem. Najprościej mówiąc, obróbka skrawaniem jest to pozbycie się zbędnego materiału, aż do uzyskania oczekiwanej formy. Ta technologia obróbki metali jest jedną z opcji tak zwanej obróbki ubytkowej, oznacza to, iż żeby uzyskać dany kształt należy po kolei usuwać warstwy zbędnego materiału, czyli naddatku. Obróbka skrawaniem to proces, który można wykonać z użyciem przyrządów takich, jak tokarki, frezarki, wiertarki lub szlifierki, jednakże współczesnym rozwiązaniem są maszyny CNC. Maszyny te nie tylko są dużo bardziej efektywne niż znane techniki, lecz też pozwalają na dużo sprawniejszą automatyzację czynności. Ich mocną stroną jest dokładność, z jaką wycinają kształt. Dzięki odpowiedniemu zaprogramowaniu maszyny mamy możliwość wykonać bardzo szczegółowe detale i podzespoły maszyn o złożonych formach. Precyzja, z jaką wykonywana jest obróbka metali za pomocą maszyny CNC dochodzi nawet do paru mikronów. Na czym polega gładzenie? Honowanie to metoda, której zadaniem jest wygładzenie danej powierzchni. Wykorzystuje się je w końcowej obróbce elementów potrzebujących sporej szczegółowości. W ten sposób obrabia się przeważnie otwory o okrągłym przekroju lub powierzchnie zewnętrzne produktów obrotowych walcowych lub stożkowych. Honować można też powierzchnie płaskie oraz część rodzajów uzębień . Atutem gładzenia jest wysoka dokładność wymiarowa oraz nieduża chropowatość. Wygładzać można zarówno niewielkie, jak i duże elementy. Minimalna średnica to kilka milimetrów, a największa sięga około jednego metra. Przedmiot może mieć długość od jednego centymetra do blisko 20 m. Należy mieć na uwadze, że końcowy efekt gładzenia będzie zależny od: materiału z jakiego zostały wykonane pilniki ścierne, kąta przycięcia śladów, rodzaju cieczy służącej do marowania oraz chłodzenia, nacisku powierzchniowego. Narzędziem, które wykorzystywane jest do honowania jest gładzik, a więc głowicy, na której obwodzie umieszczone są pilniki ścierne. Ścieranie odbywa się poprzez wykonywanie ruchów obrotowych oraz posuwisto-zwrotnych. Wśród zalet honowania wylicza się przede wszystkim: wysoką precyzję umożliwiającą dobre dopasowanie elementów, co znacznie zmniejsza ich zużywanie się, jak również dłuższą żywotność detali, co jest spowodowane niskim naciskiem na tworzywo. Jakie są metody obróbki skrawaniem? Wyróżnia się kilka technik obróbki skrawaniem, a liczy się do nich: Obróbka punktowa Bazuje ona na nadawaniu kształtu wycinanego przedmiotu za pomocą ruchu tylko jednego fragmentu noża. Zarys powierzchni przedmiotu jest odwzorowaniem toru noża. Obróbka kształtowa W danym wypadku kształt jest tworzony przez odwzorowanie w materiale obrabianym zarysu krawędzi tnącej narzędzia. Forma noża warunkuje w ten sposób kształt obiektu. Obróbka obwiedniowa Zastosowanie podanej metody sprawia, że narzędzie robi równocześnie ruch liniowy i obrotowy. Kształt obiektu powstaje więc dzięki zazębieniu się przestrzeni przedmiotu z ostrzem. Jednakże bywa to uznawane za dość drogie, a przez to nieczęsto używane rozwiązanie. Etapy obróbki skrawaniem Etapy wykonywania obróbki skrawaniem zazwyczaj dzieli się ze względu na dokładność. Obróbka zgrubna Jest to szybkie usunięcie wierzchnich warstw i przygotowanie bryły do dalszej obróbki. Ten etap jest bardzo istotny przez wzgląd na tępo i maksymalizację wydajności obróbki. Za pomocą szybkich i głębokich ruchów usuwana jest większość niepotrzebnego materiału, można wtedy przystąpić do następnego kroku. Obróbka średnio dokładna Jest to decydujący krok podczas obróbki skrawaniem. Podczas frezowania na tym etapie zyskuje się odpowiedni kształt, dlatego ten etap jest nazywany inaczej obróbką kształtującą. Obróbka dokładna Jest to jeden z końcowych momentów obróbki metalu. Polega na uzyskaniu pożądanych przez nas wymiarów. W trakcje forma jest także wygładzana oraz dopieszczone są jej detale. Inną nazwą tego etapu jest obróbka wykańczająca.

obróbka skrawaniem co to jest